Απάντηση στο ερώτημα 3Δ- Μάνατζμεντ

Tο βασικό πρόβλημα της περίπτωσης είναι η διαρκής σύγκρουση μεταξύ  των τμημάτων πωλήσεων και διαφήμισης.

Ανάλυση της κατάστασης της εταιρίας 3Δ και εντοπισμός των αιτιών του προβλήματος

Στη Διεύθυνση Μάρκετινγκ η επικοινωνία (κάθετη και οριζόντια) περιορίζεται εξαιτίας κυρίως οργανωσιακών εμποδίων και συγκεκριμένα της ύπαρξης υπερβολικής γραπτής επικοινωνίας, αλλά και της απουσίας, όπως φαίνεται, κάποιου βαθμού άτυπης, αλλά και παράπλευρης επικοινωνίας. Η υπερβολική έμφαση στην τυπική επικοινωνία, με την ακόμα μεγαλύτερη έμφαση που δίδεται, από το Διευθυντή, στη γραπτή επικοινωνία, φαίνεται να συνδυάζονται με έλλειψη διάθεσης και πολιτικής υποκίνησης προς το προσωπικό της Διεύθυνσης Μάρκετινγκ και με την υιοθέτηση, από πλευράς του κ.  Κωνσταντίνου, ενός στυλ ηγεσίας το οποίο κλίνει περισσότερο προς το αυταρχικό. Να επισημανθεί επιπλέον δε ότι αναφερόμαστε στη Διεύθυνση Μάρκετινγκ της επιχείρησης-και όχι σε ένα τμήμα τεχνικού προσανατολισμού- όπου η επικοινωνία και οπωσδήποτε και η γραπτή, απαιτείται να είναι ένας από τους κύριους άξονες λειτουργίας της. Τα παραπάνω δημιουργούν ένα αυστηρό εργασιακό περιβάλλον και ένα δυσλειτουργικό εργασιακό κλίμα στη συγκεκριμένη οργανωτική μονάδα της 3Δ που αναφερόμαστε, στο οποίο αγνοείται ή υποβαθμίζεται η σπουδαιότητα της ομαδικής ατμόσφαιρας και της συνεργασίας. Με την παρατήρηση αυτή βέβαια δεν υπονοείται ότι είναι επιθυμητή η αντίθετη κατάσταση, δηλαδή η ύπαρξη μιας εργασιακής χαλαρότητας.

Αν και δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για την υφιστάμενη κουλτούρα στην 3Δ, είναι φανερό μάλλον ότι ο κ. Κωνσταντίνου, ο οποίος είναι σχετικά καινούργιος στην εταιρία, δεν έχει κατανοήσει ακόμα την κουλτούρα της. Για παράδειγμα, αγνοεί ότι ο κ. Σαρίδης ο προϊστάμενος των πωλήσεων, είναι πιθανώς ένας “ήρωας” στην 3Δ (βλ. σελ. 201 του βιβλίου), ή ακόμα το βαθμό που οι εργαζόμενοι στην 3Δ και ειδικότερα στη Διεύθυνση που εποπτεύει, είναι ανεκτικοί στις συγκρούσεις. Η προηγούμενη παρατήρησή μας αναφορικά με την κουλτούρα δεν υπονοεί ότι ο κ. Κωνσταντίνου θα πρέπει να προσαρμοσθεί απολύτως και “ευκαιριακά” ίσως στην κουλτούρα της 3Δ, αλλά οπωσδήποτε είναι απαραίτητο να τη λάβει σοβαρά υπόψη του και, σε κάποιο βαθμό, να τη συνδυάσει με το δικό του τρόπο και στυλ διοίκησης και ηγεσίας ειδικότερα. Σε σχέση εξάλλου με την άσκηση της λειτουργίας του ελέγχου από τον κ. Κωνσταντίνου φαίνεται να δίδει έμφαση στον έλεγχο της πληροφορίας και ειδικώς στην “αναπληροφόρηση” διαμέσου της γραπτής αναφοράς. Αγνοούνται έτσι άλλες μορφές αναπληροφόρησης, όπως είναι η προφορική συζήτηση και ανακεφαλαίωση (σελ. 288).

Αναφερόμενοι  στα στάδια των συγκρούσεων που αναλύονται στη σελ. 187 του βιβλίου, σημειώνουμε ότι εδώ είμαστε στη φάση που η σύγκρουση μεταξύ των τμημάτων πωλήσεων και διαφήμισης και ειδικότερα μεταξύ των κυρίων Σαρίδη και Μικρούλη έχει δημοσιοποιηθεί με έντονες διαφωνίες και  διάφορες ενέργειες. H σύγκρουση μεταξύ του Σαρίδη και του Μικρούλη δεν είναι απαραιτήτως κάτι πολύ κακό, δεδομένων  των διαφορετικών ίσως  χαρακτήρων των δύο ατόμων, αλλά και του υφιστάμενου αυστηρού και δυσλειτουργικού εργασιακού κλίματος. Ίσως χρειάζεται να μειωθεί η ένταση της σύγκρουσης και να οριοθετηθεί σε κάποια υγιή πλαίσια θεραπεύοντας, κατά το δυνατόν, τις αιτίες που την προκαλούν.

Τέλος, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί στη συζήτηση και την ανάλυση της case η διάσταση του συντονισμού. Στο σχετικό τμήμα του βιβλίου (σελ. 195-196) αναφερόμαστε στις βασικές μεθόδους και προσεγγίσεις για την επίτευξη αποτελεσματικότερου συντονισμού εντός της επιχείρησης. Παρά το γεγονός ότι εφαρμόζονται κάποιες από τις μεθόδους αυτές από το Διευθυντή Μάρκετινγκ κ. Κωνσταντίνου, αγνοείται ο αποτελεσματικότερος ίσως τρόπος και συγκεκριμένα η παράπλευρη επικοινωνία, αλλά και μια κατάλληλη υποκίνηση για να επιτευχθεί συντονισμός.

Καταλήγοντας και συνοψίζοντας θεωρούμε ότι οι κύριες αιτίες του  προσδιορισθέντος προβλήματος, αλληλοεπηρεαζόμενες σε κάποιο βαθμό, είναι:

1.  Η έλλειψη κατάλληλου συντονισμού στη Διεύθυνση Μάρκετινγκ.

2.  Το υφιστάμενο αυστηρό εργασιακό κλίμα στη συγκεκριμένη οργανωσιακή μονάδα και συγκεκριμένα η αυταρχική ηγεσία που ασκείται από το Διευθυντή, η υπερβολικά τυπική επικοινωνία και η ανυπαρξία συστήματος υποκίνησης προς το προσωπικό.

3.  Η υποτίμηση, από το Διευθυντή Μάρκετινγκ, της υφιστάμενης κουλτούρας στην 3Δ και ειδικότερα στη Διεύθυνση Μάρκετινγκ.

Είναι, νομίζουμε, φανερό ότι τα παραπάνω αφορούν άμεσα το Διευθυντή Μάρκετινγκ κ. Κωνσταντίνου, ο οποίος θα πρέπει να αλλάξει πάραυτα το στυλ μάνατζμεντ που εφαρμόζει.